জ্যোতি প্ৰসাদ আগৰৱালাৰ কবিতা
লুইতৰ পাৰৰে বৰেচহৰ !
গুণাৰে বনে কৰা বৰেপাগে পিন্ধি
তাহানি ধৰিলা ব’গা ডাৱৰ ৷
ডাৱৰে বুলিলে বেলিক লাজ দিয়ে,
কি গুণা পিন্ধিছা,
বগী ডাৱৰো বৰণ আমোলাই
পিন্ধিলা পাগুৰি কিনো পাটৰ
পাগুৰিত পিন্ধিলা হীৰা-পাথৰ
লুইতৰ পাৰৰে বৰেচহৰ !
ওজা খনিকৰে, ওজা কাৰিকৰে
দিলে শিলৰ ঘৰে সাজি,
তাতে লেখি লেখি,
জোনবাইৰ সতে কিবা মেলে পাতি,
অ’ বৰেচহৰ ! ভাগৰি-জুগৰি
কত ডাৱৰীয়া ৰাতি—
এটি তৰাৰে দুটি ওলাব বুলি
ওৰে নিশাটি দিছিলা পৰ
লুইতৰ পাৰৰে বৰেচহৰ ৷
Page 64 of 72
Related Posts
We love life as much as we can
We love life as much as we can RUBA AYYASH RUBA AYYASH In the end, nothing will remain of us...
Read moreDetails
- Trending
- Comments
- Latest
Popular Stories
-
জ্যোতি প্ৰসাদ আগৰৱালাৰ কবিতা
-
দঁতাল হাতীৰ উঁয়ে খোৱা হাওদা
-
অসমীয়া জনজাতীয় সংস্কৃতিঃ সমন্বয় আৰু সমাহৰণ
-
শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ সাহিত্যৰাজি
-
লাচিত : শৰাইঘাটৰ যুদ্ধ আৰু ইয়াৰ ঐতিহাসিক তাৎপৰ্য
-
মিচিং সমাজ আৰু সংস্কৃতি
-
চাহ জনগোষ্ঠীয় গীত মাত, উৎসৱ-পাৰ্ৱণ, এটি পৰ্যালোচনা
-
নাটকৰ ক্ৰমবিকাশ – এটি আলোকপাত
-
ক্ষত্ৰিয় ৰাজবংশী আৰু ক্ষত্ৰিয় আন্দোলন
-
পৰিৱেশ সুৰক্ষা আৰু আমাৰ দায়িত্ব
Mahabahu: An International Journal Showcasing Premium Articles and Thought-Provoking Opinions on Global Challenges—From Climate Change and Gender Equality to Economic Upliftment.